
Çocukta tırnak yeme probleminden söz edebilmek için çocuğun yaklaşık dört ve üzeri bir yaş diliminde bulunması gerekmektedir. Parmak emme probleminde de de aynı yaş aralıklarından bahsetmek mümkündür. Hem tırnak yeme hem parmak emme davranışının sebebi çoğunlukla psikolojik sebeplerden ötürü olmaktadır. Tırnak yemeden farklı olarak parmak emme doğumdan itibaren görülebilen, çoğunlukla haz verildiği için gerçekleştirilen bir eylemdir. Belirli bir yaş geçmesine rağmen (yine dört ve beş yaş civarı) bırakılmamışsa o zaman bir problemin varlığından söz etmek mümkündür. Bu davranışlar çocukta aile bireylerini taklit ile başlayabildiği gibi, kardeş kıskançlığı, aile içi yaşanan problemler, özgüven eksikliği gibi nedenlerden dolayı da meydana gelebilmektedir. Ergenlikle beraber kabul görmeme endişesi ile tırnakların ve parmakların görüntüsünü önemsemekten ötürü çocuk tarafından kendiliğinden bırakılabilmektedir. Ya da aksine ergenlikle beraber kabul görmeme ve yaşanan uyum problemlerinden ötürü tırnak yeme ya da parmak emme davranışı gözlemlenebilmektedir.
Tırnak yeme veya parmak emme davranışında öncelikli olarak bu davranışa sebep olan faktörler tespit edilmeye çalışılmalıdır. Aile içi çatışmalar, otoriter ebeveyn tutumları etkili olabilmektedir. Temelde çocuk yaşadığı olumsuz ya da heyecan verici durumlarda tırnak yeme veya parmak emme davranışına yöneliyor olsa bile çevreden gelen tepkiler kalıcı hale gelmesine yol açabilmektedir.
Ebeveynlerin öncelikle belli bir yaşa kadar çocuğu ikaz etmeden görmezden gelmesi önerilmektedir. Çocuk dört, beş yaşlarına gelmesine rağmen devam ediyorsa anne baba iyi bir gözlemci olarak hangi durumlarda ortaya çıktığını tespit etmeli ve buna ilave tedbirler almalıdır.
Örnek olarak çocuk oyun oynarken ya da herhangi bir şeyi izlerken tırnak yeme veya parmak emme davranışını sergiliyorsa ağzına sakız benzeri bir şey verilerek oyalanması sağlanabilir. Özellikle farkındalığını artırma amaçlı tırnaklarına canını acıtmayacak acıda bir sıvı sürülebilir. Böylelikle tırnağını yeme veya parmağını emme amacıyla elini ağzına götürdüğünde bu sıvı hatırlatıcı bir alarm görevi görebilir. Tırnak yemeden farklı olarak parmak emmede çocukta diş ve ortodonti adına birtakım problemler yaşanma olasılığı aileleri kaygılandırabilir ve bundan ötürü cezalandırma yöntemiyle vazgeçirme denemelerine girişilebilir.
Burada yine çocuğun üzerine çok fazla gidilmeden, endişesini arttırmadan; tırnak yemenin de parmak emmenin de insan yaşamı için korkunç bir şey olmadığı ve istenildiği takdirde kolaylıkla bırakılabileceği basite indirgenerek kavratılmaya çalışılabilir.
Her iki problem de büyük çoğunlukla psikolojik sebeplerden kaynaklandığından ailelerin aldığı tedbirlere rağmen olumlu yönde bir değişim olmazsa uzman bir psikolog eşliğinde süreci sürdürmek oldukça yararlı olacaktır.