Çocukta depresyonu tanımlarken bedensel birçok aktivitede (hareket kabiliyeti, konuşma becerisi, düşünme…) yavaşlık, yoğun bir değersizlik hissi ve üzüntülü duygu durumundan bahsetmek mümkündür.
Çocukluk çağında geçirilen depresyon ile yetişkinlikte yaşanan depresyon arasında birtakım farklar bulunmaktadır. Depresyonun belirtileri çocuklarda davranışsal olarak daha çok dışa vurmaktadır. Dolayısıyla davranışsal anlamda birtakım gerilemeler, yaşanan davranış problemleri anne babalar tarafından iyi okunmalı ve harekete geçilmelidir. Bu dönemde yaşanan depresyonun kendisini tekrar etme özelliği bulunmaktadır.
Çoğunlukla kendisini isteksizlik olarak gösteren çocukluk çağı depresyonunda devam eden bir huzursuzluk, uyku problemleri, iştahsızlık, mide ve sindirim sorunları, çocuğun daha öncesinde yapmaktan mutluluk duyduğu şeylerden artık zevk almaması, bedensel birtakım ağrılarının, şikayetlerinin çok yoğun ya da az olması belirtiler arasında sıralanabilir.
Çocukta görülen depresyonun sebebi olabilecekler arasında ebeveynlerin boşanması, sevilen bir yakının kaybı, çevresinde alkol ya da madde bağımlılığının olması, özgüven eksikliği, olumsuz beden algısı, akran zorbalığı, bedensel birtakım hastalık ya da engele sahip olunması sayılabilir.
Çocukluk çağı depresyonuna eşlik eden birtakım bozukluklar da bulunabilir ve çocukta depresyon her zaman tek başına görülmeyebilir. Örnek olarak özel öğrenme güçlüğü ya da dikkat eksikliği ve hiperaktivite bozukluğu verilebilir.
Depresyondaki çocuk okula devam konusunda ya da devam etse bile ders başarısı noktasında ciddi sıkıntılar yaşayabilmektedirler. Arkadaş ilişkileri olumlu olmayıp olsa dahi bu süreçte bozulabilir. İçerisinde bulunduğu derin üzüntü ve değersizlik hissiyle baş edebilme düşüncesiyle sigara, alkol ya da madde kullanımına yönelebilmektedirler. Arkadaşlık ilişkilerinde reddedilme kaygısı, kendisine dair değersizlik hissi, sosyal ortamlardan bilinçli olarak soyutlanma eğilimi görülebilmektedir. Yine aile içerisinde değersiz olduğuna dair düşünceleri ve ebeveynlerini bu yönde suçlayan ifadeleri, evden kaçma tehditleri ve girişimleri, intihar etme düşünceleri bulunabilmektedir. Anne ve babalar çocuk ve ergendeki değişimi ve ruh halini iyi okuyamazlarsa bu değişimlerden ötürü ciddi kavgalar ve aile içi şiddet vakaları yaşanabilmektedir.
Yukarıda ifade edilen belirtiler çocuğunuzda altı ay geçmesine rağmen azalış göstermeksizin devam ediyorsa mutlaka vakit kaybetmeden bir psikoloğa başvurulması gerekmektedir.